-
1 szarp|nąć
pf — szarp|ać1 impf Ⅰ vt 1. (gwałtownie pociągnąć) to jerk, to pull- szarpnąć za sznur/klamkę to yank the rope/door handle- szarpać klamkę to rattle the door handle- szarpać kogoś za włosy/rękę to pull sb’s hair/arm2. (rozerwać) to tear- płaczki szarpały na sobie ubranie the mourners were tearing their clothes- pies szarpał mięso zębami the dog was worrying the meat ⇒ poszarpać3. przen. (dokuczać) [skurcz, ból] to rack [ciało]- zazdrość/rozpacz a. żal szarpią komuś serce jealousy/grief racks sb’s heart- szarpiący ból twingeⅡ vi [samochód, tramwaj, pociąg] to jerk Ⅲ szarpnąć się — szarpać się 1. (usiłować się osowobodzić) [osoba, zwierzę] to strain, to struggle, to yank- pies szarpie się na łańcuchu the dog is yanking at its chain- ryba szarpie się w sieci the fish is struggling in the net2. (tarmosić) szarpać się za brodę/wąsy to pluck one’s beard/moustache 3. (żachnąć się) to recoil, to flinch- szarpnął się, słysząc te słowa he flinched at these wordsⅣ szarpać się 1. przen. (zamartwiać się) [osoba] to fret 2. pot. (bić się) [chłopcy, dzieciaki] to fight 3. (czynić wysiłki) [osoba] to struggleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szarp|nąć
-
2 reißen
rei ßen ['raɪsən] <riss, gerissen>I. vi1) (weg\reißen)jdm etw aus den Händen \reißen wyrywać [ perf wyrwać] komuś coś z rąk2) (hinein\reißen)er hat mir ein Loch in die Hose gerissen ( dat) [on] zrobił mi dziurę w spodniach3) ( aus dem Kontext lösen)aus dem Zusammenhang gerissen wyrwany z kontekstu4) (weg\reißen)jdn zu Boden \reißen powalić kogoś na ziemięjdn [mit sich] in den Abgrund \reißen pociągnąć kogoś [za sobą] w przepaśćer riss den Wagen nach links gwałtownie skręcił w lewo5) (unversehens heraus\reißen)jdn aus seinen Gedanken/aus dem Schlaf \reißen wyrwać kogoś z zamyślenia/ze snu6) ( gewaltsam übernehmen)7) ( zerstören)
См. также в других словарях:
zatargać — dk I, zatargaćam, zatargaćasz, zatargaćają, zatargaćaj, zatargaćał, zatargaćany 1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść» Chwycił go za ucho i zatargał. Wiatr zatargał gałęziami drzew. przen. Zatargał nim gniew. 2.… … Słownik języka polskiego
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego
